Trochę żałuję, że polski sejm odrzucił ustawę o związkach partnerskich - to znaczy nie dokładnie tę ustawę, ale prawo, które pozwala parom homoseksualnym legalizować związki. Uważam, że formalnie i moralnie mają do tego pełne prawo. Czym innym jest propagowanie homoseksualizmu i cenzura na dyskusję wokół tego tematu (nieraz sankcjonowana prawnie, jak w Holandii), a czym innym jest równość wobec prawa. Homoseksualiści powinni mieć coś w rodzaju substytutu małżeństwa.
Nie sądzę przy tym, aby rząd, który wreszcie uchwali nowelizację prawa obyczajowego miałby legalizować adopcję dla homoseksualistów czy też aborcję, tak jak na przykład stało się to w Hiszpanii.
Jednocześnie nie mam pojęcia, po co heteroseksualnym związki partnerskie - chyba, żeby uniknąć pełnej odpowiedzialności wynikającej z zawarcia małżeństwa oraz by odrzucić tradycję, które uformowała tak piękną instytucję, jak ślub kobiety i mężczyzny (w dodatku poświęcony przez Boga).
Z drugiej strony mając na uwadze fakt, że nasz kraj chyli się ku upadkowi politycznemu i gospodarczemu, obecne próby zrobienia czegokolwiek z omawianą tu kwestią uważam za hucpę i arogancję władzy, która właśnie takie tematy pcha na czoło. Świetny temat zastępczy.
Mam nadzieję, że gdy będziemy mieli już normalny kraj - nie wiem kiedy, może za 30 lat, gdy pogonimy złodziei i cwaniaków trzymających ster władzy - temat wróci do parlamentu i będzie można się wreszcie dogadać ponad podziałami.
